W pietruszkowym KOPERKOWIE

No niemiłosierne są te upały. Dobrze, że teraz mam tę "fontannę". Przy dobrym ciśnieniu bije na wysokość 4 m! Kilka stanowisk i podlany ogród. Na dodatek woda leci taką ładną mgiełką. Spodobał się mój wynalazek także pani Krysi. Też myśli sobie kupić taki lub podobny. Tymczasem pożyczyłam jej moją "starą" podpórkę. Przynajmniej nie trzeba stać na tym upale.

Po ziemniakach wysiałam ogórki, żeby nie było pustego miejsca. Ale czy jeszcze wykiełkują i czy dadzą jakiś plon? Nie mam pojęcia.

Podejrzałam panią Krysię, że ścięła liście buraczków. Na moich buraczkach liście także zaczęły usychać. Może to jakś choroba? Więc i ja ścięłam. A może to jakiś sposób, żeby lepiej rosły?

Wieczorem przyszedł małżonek. Nadal pracuje nad stolikiem i kibelkiem. Kibelek ciągle "pije" mu farbę. Podobno źle dobrał gatunek farby i dlatego ciągle dokupuje. I jeszcze musi dokupić jedną puszkę. Żartuje, że jeszcze trochę, a okaże się że farba jest droższa od konstrukcji. Może nie będzie aż tak źle, ale fajnie że goście będą mieli toaletę i nie będą chowali się po kątach, albo nie musieli chodzić do publicznego "wychodka", który jest przy świetlicy. No bo tak naprawdę, to dla nich ten przybytek. Dla mnie samej wystarczy "wiaderko", jak na wsi. W domu moich rodziców nie było kanalizacji. Jak byłyśmy małe, to był nocnik, ale jak podrosłyśmy, to mama na noc wystawiała do sieni wiaderko z okrągłym brzegiem. Brzeg nie mógł być ostry, bo by nam się powbijał do pośladków. Musiał być gładziutki. Tego typu wiaderko, niebieskie plastikowe, zostało po moich poprzednikach. I nie powiem, żeby mi nie służyło.

Małżonek ma także problem z nowym stolikiem. Drewno było świeże i teraz na słońcu dosycha. Tworzą się szczeliny. Ostatecznie przerwał pracę nad stolikiem. Jak wyschnie, to wtedy kitem go uszczelni i ponownie pomaluje.