W pietruszkowym KOPERKOWIE

Wczoraj w wykopie wymodelowałam sobie schodki i po nich wychodziłam z wykopu. Żeby nie schodzić za każdym razem napełniałam po 4-5-6 wiaderek do połowy, bo całe za ciężkie jak dla mnie, wystawiałam na brzeg i dopiero wychodziłam z wykopu, żeby je opróżnić. Ale schodki powoli zaczęły się rozsypywać i wychodzenie z wykopu stawało się trudniejsze. Więc dziś rano wstawiłam drabinę. Wcześniej czy później musiałabym ją wstawić, a po wczorajszej pracy było już na pewno ponad metr głębokości.

Przed wieczorem małżonek przyjechał mi pomóc. Akurat w ramach odpoczynku w pracy "na galerach" karczowałam stare maliny, a na ich miejsce sadziłam truskawki, które rosły przy zielniku, a nie owocowały. Może tu będzie im lepiej.

Małżonek sam zadeklarował się, że będzie pracował w wykopie. Wyjęliśmy nawet drabinę. Robota szła jak po maśle. On na dole, ja na górze. Zdjęliśmy warstwę ok. 40 cm . Jak weszłam do wykopu sprawdzić, jak wygląda robota od środka, było równo ze mną, czyli już 1,50m głębokości. Hałdy piasku przy domku rosną w oczach. Atmosfera pracy poprawiła nasze humory. Doszliśmy do wniosku, że dalej to chyba musimy poprosić Janka. On młody, wysoki i silny. No i fajnie. Wieczorem była wódeczka. Przyjechała też Dorotka. Przyszedł też sąsiad (słomiany wdowiec - żona w Chorwacji na wczasach), ale on pił piwko, bo jemu Ten-Zin zabronił pić alkohol, co najwyżej pół szklaneczki piwka. Rozmawialiśmy o wyborach i o moim kandydowaniu. Ania ma mi zrobić sesję zdjęciową, Dorotka podciągnie stronę internetową, a co z tych wyborów wyjdzie, to zobaczymy. Jest adrenalina, coś się dzieje i fajnie jest. Humory nam się poprawiają.