W pietruszkowym KOPERKOWIE

Murarze od rana murowali. Wymurowali już na wysokość 5 bloczków, czyli na ok. 60 cm w górę. A potrzeba będzie na 12 bloczków. Dziś cały dzień był z nimi małżonek i nadzorował pracę. Małżonek jest bardzo dobrym organizatorem pracy i nadzorcą. Jutro będą sami murowali. Piwniczka będzie miała w środku 1,10 x 1,50. Taka kliteczka - jak grobowczyk jednoosobowy. Brrrr. Ale będzie.

Przymierzam się do imienin małżonka. Muszę mu się dobrze zrewanżować za piwniczkę. Co prawda nie lubię takiego "halo". Wolę spotkanie towarzyskie, ale on bardzo lubi.

W pracy nie ma za dużego ruchu. Koleżanka przyniosła włóczkę, żeby jej mamie zrobić skarpetki na drutach. Siedzę więc i dłubię. Lubię robić skarpetki, bo szybko widać efekt pracy. Swetry robi się baaaardzo długo, dlatego raczej nie robię. Jeszcze jak dziewczynki były małe - to chętnie sięgałam po druty. Teraz raczę je skarpetkami. Kiedyś nawet o moich skarpetkach napisałam wiersz. Jest on w tomiku "Zwierciadło".

Skarpetki dla męża,

dla dzieci wszystkich,

Dla sióstr moich, szwagra

i innych bliskich,

Na drutach dziergam

całymi latami,

Krótkimi dniami,

długimi nocami.

Warsztatu uczyła mnie

moja matka.

Zaczęłam wcześnie -

mieć mogłam dwa latka.

Dziś niepotrzebny mi

żaden kalendarz,

Bo kiedy dziergam

wciąż o Niej pamiętam.

Gdy za kimś zatęsknię,

pragnę go spotkać,

Podążam drogą

od kłębka do oczka.

Gdy już gotowe

i kiedy je chowam,

Słyszę głos Mamy

i jej mądre słowa:

„Wełniane skarpetki

to samo zdrowie.

Kto tylko je nosi

zawsze tak powie.

Jeżeli ciebie

dziś nie stać na leki,

Pamiętaj - nałóż

wełniane skarpetki.”

Jak mierzy się miłość

i jaką miarą?

Ja dziergam skarpetki.

Parę za parą.