W pietruszkowym KOPERKOWIE

Wstałam o siódmej. Tak mam ustawiony budzik do pracy, więc i dziś mnie obudził. Wszyscy jeszcze śpią. Jest bardzo cicho. Lubię tę ciszę. Delektuję się nią przede wszystkim w emeryckie soboty. Kiedy małżonek już wyjdzie do pracy, ja robię sobie poranną kawę i piszę dzienniki.

W tym roku wigilię zorganizowaliśmy u teścia. Nie chciało się dziadkowi wdrapywać do nas na drugie piętro. Narzeka na kolana, ale laski jeszcze nie używa i trzyma się prosto. Ma apetyt. Spotyka się z kolegami na cotygodniowym brydżu. Codziennie jeździ do swoich kombatantów. Dopisuje mu pamięć i humor. Ma 86 lat. Tylko pozazdrościć. Ale w przyszłym roku, jak nic się nie zmieni, wigilia będzie u mnie. Obiecał mi małżonek.

Córkom w prezencie wydziergałam na drutach skarpetki. Wszystkie jednakowe w kolorze i w rozmiarze. Żeby trochę uatrakcyjnić prezent do każdej pary włożyłam po 50 złotych. Do jednej pary całą "pięćdziesiątkę", do drugiej dwie "dwudziestki" i jedną "dziesiątkę", a do trzeciej jedną "dwudziestkę" i trzy "dziesiątki". Ania wylosowała "drobne", Dorota "grube", Monika "po środku". Taka zabawa. Dziś obiad u mnie. Mają przyjechać goście z Warszawy. Na wieczór zapowiedziała się Basia, Ani przyjaciółka, a nasze "czwarte dziecko". W planie mam jeszcze dokończyć prezent imieninowy dla Ewy - skarpetki. Może jeszcze popracuję nad swoją stroną internetową. Jest Dorotka, mój doradca techniczny, może jeszcze czegoś mnie nauczy.