W pietruszkowym KOPERKOWIE

Dziś piękny słoneczny dzień. Dużo ludzi przyjechało na swoje działeczki, żeby popracować.

A ja dzień zaczęłam od falstartu. Wyszłam z domu razem z Anią. Ania zamknęła drzwi mieszkania i poszłyśmy: Ania na autobus, ja do Koperkowa. Przed bramą ogrodu okazało się, że nie wzięłam żadnych kluczy. Zostały zamknięte w domu. Nie mam telefonu, żeby zadzwonić do małżonka, nie mam też biletu, ani pieniędzy na bilet, żeby pojechać do niego po jego klucze. Co robić?

Z dostaniem się do ogrodu, także na moją posesję, nie miałam problemu. Postanowiłam więc nic nie kombinować, tylko odpoczywać i .... świętować swoje 56. urodziny.

Jest godz. 10.oo.

Stół zastawiłam jedzeniem. Rozłożyłam swoją literaturę, czyli dzienniki i długopisy. Mam więc dużo czasu, żeby nad nimi podumać i uzupełnić wpisy. Żaby w oczku kumkają, bąki brzęczą, ptaszki śpiewają. Głos ma natura. Wszystko dookoła kwitnie - tylko trzy najmłodsze drzewka ociągają się: 2 czereśnie i brzoskwinia. Pięknie kwitnie mahonia/tarnina - nie wiem jaka jest jej prawdziwa nazwa.

Boczna sąsiadka koniecznie chciała ze mną pogadać, ale powiedziałam jej, że jestem bardzo zajęta. Bo i byłam zajęta (widziała przecież że mam cały stół zastawiony - wzrok to ona ma wyjątkowo dobry). Nie nalegała.

Przy okazji ułożyłam sobie z desek przy domku chodniczek. Trochę deski klawiszują, ale może jeszcze się ułożą. Czy chodniczek zda egzamin - zobaczymy.

Do domu wracałam przez główną bramę. Przy okazji odwiedziłam nowych znajomych. Mają już działkę 5 lat. Właśnie skończyli układać chodniczek. U nich wszystko jak z katalogu. Mają czas i pieniądze. Działka jest dla nich wyzwaniem na czas emerytury. Mają po ok. 70 lat. Widać, że chce się im żyć. Czy pójdę ich śladem?

W domu niespodzianka. Bez od małżonka (Ania go przyniosła). Małżonek co prawda przyszedł bardzo późno, ale jeszcze okolicznościowo - publiczna kolacja odbyła się.