W pietruszkowym KOPERKOWIE

Dziś Ireny. Gdyby Irka żyła, miałabym darmową szkołę ogrodnictwa...

A tak - zaliczam drugą wiosnę, a czuję się jakbym była dopiero na stażu. Wieczna praktykantka? Nawet nie myślałam (zaczynając przygodę z Koperkowem), że może być tak dużo problemów do ogarnięcia. To, że Irka mówiła, że dobry i nowoczesny rolnik, to nie dawny chłop na wsi. Że od samych oprysków i nawozów może głowa boleć, a żeby jeszcze było ekologicznie? Studia - to za mało. Trudno było w to wszystko uwierzyć, co mówiła. Jednak miała rację.

 Dziś prawie 10 godzin pracowałam w polu, żeby nie powiedzieć harowałam. Oplewiłam wszystkie marginesy i sumiennie podlałam cały areał. Iglaczki podlałam specjalnym nawozem dla iglaków. Może się ruszą, bo jakoś mizernie rosną. Nadmarzła kukurydza, która zdążyła wykiełkować przed pierwszomajowym ochłodzeniem. Bober i cebula - ocalały. Zmarzł także orzech i wszystkie kwiaty na jabłonkach. Może jedynie winorośl uratuje się. Małżonek prorokuje, że owoców to nie będę miała w tym roku. Opryskał jabłonki tylko na parcha, żeby w przyszłym roku owocowały.

 Jutro wolne. Świętuję. Idziemy z małżonkiem w gości.