W pietruszkowym KOPERKOWIE

Od dziewiątej rano do późnego wieczora tylko Koperkowo. W pierwszej kolejności chodniczek. Poszło mi dość sprawnie - w końcu przecież jestem drogowcem. Przesypałam go piaskiem, żeby mocniej się trzymał. Leży całkiem fajnie i w altance zrobiło się sympatyczniej. Nawet obiad smakował lepiej. Na hamakowanie dziś nie było czasu. Niby był rozłożony i czekał, ale chwasty jednak były ważniejsze. Na jutro zostało bardzo mało.

Dziś sąsiad (pan Józio) sprowadził na swoją działkę kumpli na wódkę i tak się spili, że chwilami myślałam, czy nie pójść i nie zwrócić im uwagi. Słowotwórstwo było tak "wyszukane", że aż niedobrze się robiło. Na dodatek ich zaczepki w moją stronę tylko mnie wkurzały. Też mi podrywacze się znaleźli, a już szczególnie właśnie pan Józio. Opił się jak wieprz i chojraka udawał.

Z kolei boczna sąsiadka nie odpuszcza sobie i ciągle stoi pod siatką. Wczoraj zoczyła, że mam ładne krzaki pomidorów i dziś już z zapytaniem, czy bym jej nie sprzedała kilka. Oczywiście poczęstowałam ją - jednym krzakiem. Dobrze, że kukurydza szybko rośnie - niebawem zasłoni jej widok i skończy się podglądanie.