W pietruszkowym KOPERKOWIE

Myślałam, że nie zwlokę się z łóżka po wczorajszej eskapadzie. Ale jakoś z boku na bok , z boku na bok i powoli podniosłam się do pionu. W pionie już było łatwiej. Zadzwoniłam do mamy. Akurat była sama, mogłyśmy więc bez skrępowania pogadać. Mamusia powiedziała, że siostra jak sobie wybuduje domek na swojej działce, to swoje mieszkanie sprzeda. Ostatnio coś robi z wodą. Mieli jej wiercić studnię głębinową, więc pewnie ją wiercą. Mama dokładnie nie wiedziała, co siostra z tą wodą kombinuje. Ktoś tam skosił trawę, siostra grabiła. Mama z domu oczywiście nie wychodzi, jak jest sama. Jest zamknięta na klucz. Nie mówiłam jej o mojej wczorajszej wycieczce. I tak nie zrozumie, a jedynie mogłaby skomentować, po co się w te góry pchać - są niebezpieczne.

Dziś piękna pogoda. Szybko obiad i na działeczkę posadzić zdobyczny górski towar. O 10-tej już byłam na miejscu. Pracy miałam bardzo dużo. Najbardziej napracowałam się nad pomidorami w szklarence. Popalikowałam je, bo na sznurkach jeszcze nie umiem prowadzić. Tak samo i z ogórkami. W przyszłym roku to pewnie dla nich zrobię jakieś rusztowanie.

Już mam ogórki małosolne. Wczoraj pierwsze wzięłyśmy sobie na wycieczkę. Były pyszne. Oczywiście nie wszystko się udaje. Pomidory gruntowe, te na które tak liczyłam, trafiła zaraza i gniją. Są do wyrwania. Inny gatunek już kwitnie. Może z nich coś będzie.

Po południu przyjechali do nas z ciastem nasi przyjaciele: Irena z Tadkiem. Przyjechali samochodem. Przywitałam ich marchewką. Piliśmy kawę i herbatę z grilla, także jedliśmy kiełbaski i gawędziliśmy po przyjacielsku do wieczora. Było bardzo miło.