W pietruszkowym KOPERKOWIE

Jest niedziela,  5 maja 2013 roku, godzina jedenasta. Jestem na działce, w moim ukochanym Koperkowie. Co prawda na krótko, bo przyjechałam rowerem tylko po tulipany dla Marty, gdyż na czternastą idziemy do niej na przyjęcie imieninowe. Szkoda, że nie mogę dziś przesiedzieć cały dzień, bo dopiero teraz robi się piękna słoneczna pogoda, a całe majowe wolne dni były pochmurne i nawet padał deszcz, nie wspominając, że było zimno, niewiele ponad 12 stopni.

Właśnie uruchomiłam laptopa, którego dostałam od Moniki w „spadku” dwa lata temu i właściwie nie używałam go – jedynie do remanentów sklepowych, żeby nie targać ciężkiego komputera. Jeszcze przydałaby mi się myszka, do której jestem przyzwyczajona, ta laptopowa jest nieporęczna. Na działce mam stolik komputerowy, który miałam jako pierwszy w domu – teraz mam super biurko ze stolikiem komputerowym. Jestem więc usprzętowiona – nic tylko pisać baśnie (może także wiersze, których nie piszę od kilku lat).

Tymczasem dzisiaj wpadłam tylko po tulipany, które wreszcie pięknie zakwitły, bo wiosna jest bardzo spóźniona w tym roku. Przy okazji posprzątałam w domku i zawiesiłam firaneczki – zazdrostki w okieneczkach. Jak to dobrze, że nie powyrzucałam: jedne z mojej kuchni, a drugie jeszcze pozostałe z poprzedniego domku i poprzedniej właścicielki.

Założyłam też pokrowiec na wannę, żeby nie leciały do wody śmieci i żeby woda nie zieleniała od słońca. Tak bynajmniej sobie pomyślałam, a czy zda egzamin mój pomysł – to się okaże. Przyniosłam też z domu odnóżkę rozmarynu do zielnika i ją wsadziłam dodając kompostu. Pozostawiony ubiegłoroczny, niestety, zmarzł, pomimo, że go mocno na zimę opatuliłam.  Widocznie trzeba go na zimę zabierać. Na dziś tyle. Jeszcze tylko zadzwonię do Moniki, że właśnie popracowałam na jej laptopie.