W pietruszkowym KOPERKOWIE

Że na szybach w kuchni (II piętro) był lód jak z bajki, aż trudno było odczytać termometr ( -2°C); że pochmurno, aż ciemno; ale żeby było tak ślisko? - nawet przez myśl mi nie przeszło, gdy wybierałam się do wyjścia . Pomyślałam, żeby odwiedzić moje Koperkowo ( nie byłam cały tydzień). Ledwo wyszłam z klatki schodowej i już zaliczyłam pierwszą ślizgawkę. Na szczęście udało się - wybroniłam się i równowagi nie straciłam. Ale już całą drogę (ok. 1,5 km) bardzo uważałam. Najgorzej było przy przechodzeniu przez tory. Tłuczeń był tak oblodzony, że momentami traciło się równowagę, a tu jeszcze trzeba patrzeć, czy pociąg nie nadjeżdża z prawej strony zza ostrego zakrętu. Spotkany na ogrodzie sąsiad działkowicz też miał problemy z podejściem do torów. Z powrotem już było inaczej, gdyż przyjechał po mnie małżonek "polonią". Ale też musiał uważać, bo jezdnie miejscami były zdradliwe.

Jak zaszłam na działeczkę na moim koperkowym werandkowym termometrze było też -2°C, a w domeczku zero. Znaczy zimno. Rozpaliłam ogień w kominku i od razu robiło się cieplej (także na sercu). Uwielbiam tak siedzieć na tym moim odludziu i rozmyślać, planować, marzyć. Prawdopodobnie jutro (poniedziałek) małżonek przywiezie kołeczki do palisady. Właśnie przyglądałam się oczku i układałam palisadkę wokół niego (oczywiście w wyobraźni). Ma być także oddzielony warzywnik od trawnika taką samą palisadką. Może nie zabraknie kołeczków.

Dowiedziałam się dziś, że nasza nowa ustawa działkowa ma być zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego. Znowu komuś nie na rękę. Interes milinów działkowców nie jest priorytetem. Są interesy ważniejsze. I znów będzie się szarpać nerwy rzeszy obywateli, których nerwy w znacznej mierze z racji wieku już są znacząco nadszarpnięte. Łzy złości same cisną się do oczu.