W pietruszkowym KOPERKOWIE

Wczoraj przywitała mnie Eulalia. Jakże się ucieszyłam z naszego spotkania. Dawno nie widziałyśmy się "oko w oko". Chyba czekała, żebym zrobiła jej zdjęcie, bo nie uciekła od razu do wody. Zdążyłam wrócić do domku, wyciągnąć aparat z plecaka, zmienić baterie i kilka razy pstryknąć. Wcale się jej nie spieszyło. Siedziała i jakby podziwiała nasz stawik. Do wody wskoczyła jak już skończyłam sesję. Piękna jest moja Eulalia.

Kaczeńce dodają naszemu stawikowi szczególnego uroku.

Powoli razem z małżonkiem rozwiązujemy problem szklarenki. Chodzi o zabezpieczenie szybek prze podmuchem wiatru od środka. Wzmacniamy ją dodatkowymi płaskownikami. Wymyśliliśmy wspólnymi siłami sposób zamocowania. Czy zda egzamin nasz pomysł? Na razie zrobiliśmy daszek. Jeszcze zostały ścianki boczne.

Rojnik, który przezimował w szklarence zapewne wkrótce zakwitnie.

Zakwitły tulipany!!!

Przy chodniczku szafirowo.

Kwitną śliwy. A jak pachną!!!

Białe fiołki rozsiały się po wszystkich szczelinach i już zaczynają kwitnąć.

Uwielbiam na nie patrzeć. Podziwiam je za ich mądrość życiową.

Jeszcze jeden widok na stawik.

Sobota była piękna. Myłam okieneczka, prałam firaneczki. Sprzątałam, wietrzyłam. W międzyczasie odwiedzili nas goście - pan Darek z żoną Edytką. Przywieźli pyszne ciasto. Wspaniała sobota.

A dziś? Ochłodziło się. Na koniec dnia spadł deszcz. Bardzo potrzebny. Za tydzień będzie trzy dni wolnego. Wybieram się do Warszawy. Zajrzę do córek i odwiedzę grób Mamy. Przywiozę także Fifi do Radomia. Będzie miała Fionka koleżankę przez miesiąc. Taki mam plan.