W pietruszkowym KOPERKOWIE

Moje Koperkowo zdobywa sympatię także moich przyjaciół, szczególnie już działkowców. Mam się nie martwić brakiem wiedzy rolniczej, czy brakiem sadzonek. Także jednorocznych kwiatów, wieloletnich bylin, krzewów i różnych innych nasadzeń. Na wszystko, co tylko da się podzielić i przynieść z ich plonów i dorobku mogę liczyć. Nawet na wizję lokalną.
Zasilona duchowym wsparciem zaczynam się ukorzeniać.

Ostatni dzień  wakacji. Od mojej przyjaciółki Ewy Wu dostałam pierwsze trzy roślinki. Posadziłam je gdziekolwiek.
Może wiosną przypomną o sobie.
Ewa jest biologiem. Doskonale potrafiła wykorzystać zdobytą wiedzę w kształtowaniu niezwykłości swojego ogrodu. To jej entuzjazm obudził we mnie ducha ogrodniczki. To także ona rozpoczęła poszukiwania w znalezieniu dla mnie "ziemi obiecanej". Włączyła do sprawy nawet swoich przyjaciół, w szczególności Hanię Gie. Obydwie zostały matkami chrzestnymi mojego Koperkowa. Już dziś widzę ich dobrą rękę. Zaczynamy rozmawiać o wodnym oczku. Mają je w swoich ogrodach. A w oczkach żabki, rybki i kolorowe grzybienie. Jak w bajce.