W pietruszkowym KOPERKOWIE

Tydzień minął na planowaniu najpilniejszych prac. Przy siatce od tylnych sąsiadów, państwa Pe, pomiędzy malinami i szklarenką wysieję (posadzę) nasiona kanny. Będę miała ich dużo z ogródka małżonkaa. Może przezimują i na wiosnę wzejdą? Zobaczę. Co szkodzi spróbować. Jak nie wzejdą, mam obiecane od niego kłącza. Posadzę na ich miejscu na wiosnę. Przed kanami będzie zielnik.
Na zewnątrz wzdłuż siatki pan Józio, sąsiad z naprzeciwka, zasadził żywopłot. Inni mają  maliny, dziką różę, kwiaty. Wszystko mi się podoba. Na pewno też zrobię taką ramkę dla swojego Koperkowa. Na razie nie wiem z czego. Najpierw jednak muszę przygotować gruncik długości 41 m i choć 25 cm szerokości, teraz zarośnięty trawą i chwastami.
Dziś zaczęłam pierwsze prace polowe. Udało mi się, że małżnek podrzucił mnie samochodem na końcowy "7". Byłam więc na działeczce pół godziny wcześniej. Po drodze zbierałam kamienie - może przydadzą się do oczka, albo na alejki.
Zaczęłam od podlewania grządek. Wzeszło już żyto, jako poplon. Pani Grażyna je wysiała. Gdzieniegdzie jeszcze rosły ogórki i koper. Na zakończenie pierwszych prac polowych zabrałam się do usuwania trawy pod tę ramkę do mojego Koperkowa. Do wieczora zaledwie jeden metr udało mi się odchwaścić, a w krzyżu ból, jak po wykopkach motyką, zapamiętany z lat młodości.
Z trudem dowlekłam się do domu. Piersi przeszywał na wylot dziwny ból. Tchu i sił brakowało. Idąc musiałam przystawać. Szłam jak kaleka, jak jakaś starowinka, noga za nogą, tyle że bez laski.
I ja chcę mieć działkę? Z moim krzyżem i z moimi osteofitami, jakie wyszły na zdjęciu rentgenowskim? Chyba mi odbiło.