W pietruszkowym KOPERKOWIE

Chyba udało mi się namówić mojego stolarza, pana eS, na zrobienie wychodka. Pokazałam mu szkice. Przyjął. Obiecał niezwłocznie zrobić fachowe rysunki i przedstawić swoją wycenę.

Małżonek moim pomysłem nie był zachwycony. Nie odzywał się, jak rozmawialiśmy na ten temat, tylko się przysłuchiwał. Ale widziałam, że się w nim gotowało. Chyba najbardziej nie odpowiadał mu stolarz, bo kiedyś okazał się być drogim. Jak skończyłam rozmowę ze stolarzem, wtedy dopiero zaczął własne przemyślenia, że może tańszy byłby Paweł, zięć Krzyśka Ka, naszego kuzyna. Tylko że Paweł jest bardzo zajęty, a ja chciałabym go mieć jeszcze przed zamknięciem ogrodu na zimę, bo potem nie będzie wjazdu, dopiero na wiosnę. Ostatecznie zadeklarował się, że sam taki wychodek z desek mi zbije, jak mu pomogę. Nie komentowałam jego propozycji. Już ja widzę siebie, a przede wszystkim jego w takiej akcji. A poza tym ciekawe, kiedy znalazłby dość czasu, żeby sobie wszystko zorganizować, a potem wykonać. Ale sam fakt włączenia się do mojego wychodka pochwaliłam. Chcę jednak poczekać na odpowiedź stolarza. Pieniądze mam.

Na horyzoncie mam emeryturę. Muszę się do niej dobrze przygotować. Także swoje Koperkowo. Taki wychodek może mi bardzo dobrze służyć.