Jest niedziela, 5 maja 2013 roku, godzina jedenasta. Jestem na działce, w moim ukochanym Koperkowie. Co prawda na krótko, bo przyjechałam rowerem tylko po tulipany dla Marty, gdyż na czternastą idziemy do niej na przyjęcie imieninowe. Szkoda, że nie mogę dziś przesiedzieć cały dzień, bo dopiero teraz robi się piękna słoneczna pogoda, a całe majowe wolne dni były pochmurne i nawet padał deszcz, nie wspominając, że było zimno, niewiele ponad 12 stopni.
Właśnie uruchomiłam laptopa, którego dostałam od Moniki w „spadku” dwa lata temu i właściwie nie używałam go – jedynie do remanentów sklepowych, żeby nie targać ciężkiego komputera. Jeszcze przydałaby mi się myszka, do której jestem przyzwyczajona, ta laptopowa jest nieporęczna. Na działce mam stolik komputerowy, który miałam jako pierwszy w domu – teraz mam super biurko ze stolikiem komputerowym. Jestem więc usprzętowiona – nic tylko pisać baśnie (może także wiersze, których nie piszę od kilku lat).
Tymczasem dzisiaj wpadłam tylko po tulipany, które wreszcie pięknie zakwitły, bo wiosna jest bardzo spóźniona w tym roku. Przy okazji posprzątałam w domku i zawiesiłam firaneczki – zazdrostki w okieneczkach. Jak to dobrze, że nie powyrzucałam: jedne z mojej kuchni, a drugie jeszcze pozostałe z poprzedniego domku i poprzedniej właścicielki.
Założyłam też pokrowiec na wannę, żeby nie leciały do wody śmieci i żeby woda nie zieleniała od słońca. Tak bynajmniej sobie pomyślałam, a czy zda egzamin mój pomysł – to się okaże. Przyniosłam też z domu odnóżkę rozmarynu do zielnika i ją wsadziłam dodając kompostu. Pozostawiony ubiegłoroczny, niestety, zmarzł, pomimo, że go mocno na zimę opatuliłam. Widocznie trzeba go na zimę zabierać. Na dziś tyle. Jeszcze tylko zadzwonię do Moniki, że właśnie popracowałam na jej laptopie.
Z niecierpliwością i obawą oczekiwałam przyjścia wiosny do mojego Koperkowa. Czy wszystko, co nasadziłam jesienią przetrwało tę ciężką i długą zimę.
I udało się!
W sobotę z radością odsłoniłam moje koperkowe tajemnice. Przebiśniegi już przekwitają. Krokusy w pełnej krasie: białe, żółte i fioletowe. Nieśmiało pokazują się szafirki i cebulice (niebieskie). Także tulipany i narcyzy wyciągają szyje do słońca.
Trochę marniej z oczkiem, bo chyba tylko jeden japończyk przeżył. Widziałam już ropuchę, jeszcze drętwa.
Ale pierwsze co zobaczyłam, gdy weszłam na swoją działeczkę - to pięknego kolorowego motyla na białym krokusie. Dużo też było pszczółek, że serce podskakiwało z radości - jakby to była dobra wróżba na nadchodzący sezon. Sąsiad, pan Władysław, nawet zauważył, że ładne mam truskawki. Może dlatego, że przykryłam je na zimę obornikiem.
W niedzielę przywieźliśmy także Pusię - kocicę - leśną norweżkę. Zaraz zwęszyły ją ogrodowe psy-podrzutki. Jeden to nawet przeskoczył przez siatkę i to po cichu, bez szczekania, żeby tylko dorwać się do kocicy. Stanął na polu za płotkiem, ale Pusia schowała się z drugiej strony płotka pod ławką. Pozostałe trzy psy siedziały na alejce i patrzyły na "scenę" jakby w oczekiwaniu na super dramat. Dobrze, że go zoczyłam i dał się wygonić z mojej działki. W milczeniu uciekał. Pusia spokojnie nieproszonego gościa przeczekała, a gdy niebezpieczeństwo już sobie poszło obeszła całą posesję. Obwąchała wszystkie działkowe "sprzęty". Pospacerowała po sadku, po gaiku i po trawniku. Wszystko powoli z gracją. Nawet weszła na mostek do oczka przyjrzeć się w lustrze. A gdy była juz zmęczoną poszła spać - bynajmniej nie do budki, którą jej przywiozłam z domu, bo nie chciała już w niej spać (wolała na kołdrze w moich nogach). Właśnie znalazła sobie spanie w moje szafie za firanką. Gdy się już dobrze wyspała, wyszła z domku, przeciągnęła się i znów zaczęła swój obchód. Ot, jaka to z niej policjantka. Na koniec dnia bez problemu weszła do transportera. Widać też zatęskniła za normalnym łóżkiem. Mądra kocica. Ciekawe, jak zda egzamin jako pasażerka mojego roweru. Czy w plecaku też będzie taka spokojna? W nadchodzącą sobotę robimy generalną próbę.
Do bramy ogrodu samochodem nie dało się dojechać. Taki śnieg! Wiaderka z kompostem trzeba było więc przenieść (na dwa razy). Do tego bagaż szczególny - Pusia. To już jej trzecia wizyta w Koperkowie. Coraz bardziej się jej tu podoba. Niech tylko śnieg stopnieje - dopiero będzie miała raj. Do domu wróciła bardzo zmęczona - niemal "padła". Może to także wpływ tak świeżego powietrza i ta trawa, którą ze smakiem wyszukiwała pod drzewami. Ach, ta Pusia.
Odsłoniłam pierwszy wiosenny ogródek. Tutaj śniegu już nie było.
Rozłożyłam cebulę dymkę. Podobno jak tak sobie rozłożona poleży przez dwa tygodnie chociaż, to nie będzie wybijać w nasiona. Nasiona też już mam kupione. Stówkę wydałam na wiosenne zakupy, w tym dolomit i agrowłóknina. Mam nią przykryć dymkę przed śmietką, żeby nie pryskać trucizną.
Ciągle dowiaduję się czegoś ciekawego.
Ten filmik nagrałam po obiedzie wielkanocnym. Prawdziwa zima.
Koperkowo nieczynne. I potrwa to jeszcze dwa tygodnie podobno. Tak prognozują specjaliści od pogody.
Tymczasem pomidorki rosną. Niedługo będziemy z zięciem pikować paprykę. Pierwszy raz będzie u nas papryka. Nie mam doświadczenia ani ja, ani on. Czytamy odpowiednią lekturę - może się uda.
A już myślałam, że rozpocznie się moje koperkowe szaleństwo. Ubiegły weekend na to wskazywał. Popikowałam już pomidory "Awizo".
Posadziłam wiśnię, którą kupiłam w Aldi za 15 zł. Kupiłam nawet taczkę. Ale jaką? Szukałam odpowiedniej dla mnie w Internecie i znalazłam takie cudo. Kupiłam tę taczkę w naszym radomskim Praktikerze za 80 zł. Jest leciutka i mała. Mówię do zięcia, że można nią nawet dziecko wozić. A on na to z uśmiechem, że kota. Poczekam, aż zmieni zdanie.
Tymczasem powróciła zima. Siedzę w domu, sprzątam i czytam Franaszka "Biografię Miłosza". Oczywiście zajmuję się także Pusią. Oswajam ją, że może jak będzie ciepło zechce zaprzyjaźnić się z moim Koperkowem. Byłoby fajnie.
Dzisiejsza niedziela szczególna. Na minusie może ze 3 stopnie, ale zdecydowałam się, że zawiozę swoją kocicę Pusię na działkę. Niech zobaczy Koperkowo zimą, w końcu to Leśna Norweżka. Nie zmarznie. Spakowałam ją do plecaka i pojechałyśmy Polonezem.
Pusia obejrzała wszystkie kąty w domku. Zjadła porcję suchej karmy. Nawet wyszła na dwór, ale był śnieg i zaraz wrócila do domku otrzepując nóżki ze śniegu. Wszystko było w porządku. Tylko z powrotem do plecaka nie chciała już wejść. Po przepychankach udało mi się ją wepchnąć na siłę. "Odwdzięczyła" mi się za ten spacer w domu. Drapnęła po ręce przy najbliższej okazji. Teraz się gniewamy.
Luty jest zwiastunem wiosny. Według starych zapisków kronikarskich w lutym niedźwiedzie wychodzą ze swoich gwar, a wilki rozchodzą się z gromady. Budzą się także borsuki, a bywa że i skowronki polne w powietrze wylatują.
Tak też było wczoraj - 2 lutego. Na dworze na plusie dwa stopnie. Śnieg znika w okamgnieniu. Wybrałam się więc na spacer na moją rodowską działeczkę na Godowie.
Także zobaczyłam zwiastun wiosny - wszędobylskie śmiecie, a przede wszystkim setki pustych butelek, rzuconych gdziekolwiek, aby za siebie.
I co na to polne skowronki?
Zdrowia serdecznie życzę Tobie - Czytelniku mojego koperkowego bloga i Twoim Najbliższym.
Niech wszystkie świąteczne dni upłyną w spokoju i radości, a Nowy Rok przyniesie dużo szczęścia.
"...Posłowie zostali poinformowani, że działkowcy mając poczucie odpowiedzialności za swoje sprawy i umiejętność współpracy podjęli wysiłek opracowania obywatelskiego projektu ustawy. Efektem prac, w których mieli możliwość uczestniczenia przedstawiciele każdego z blisko 5000 ogrodów w Polsce, jest przesłany do każdego posła i senatora projekt nowej ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, pod którym obecnie Komitet zbiera podpisy obywateli..."
Podpis o którym mowa w cytacie można złożyć również w moim sklepiku - "EKOPUNKT" - Radom ul. Chałubińskiego 17. Zapraszam.
Wielka Narodowa Dyskusja n/t ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Projekty ustawy opracowują nie tylko partie polityczne. Projekt obywatelski przedstawią także działkowcy.
Można go przeczytać tu:
Obywatelski projekt ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych
Tymczasem przygotowuję Koperkowo do zimy.
Plony już zebrane. Poplon czeka na przykopanie, ale najpierw obornik. Może w tym tygodniu uda mi się go kupić.
Z nowości - moje Koperkowo ma monitoring. Dziś nawet osobiście widziałam jak wygląda patrolowanie obiektu przez Security Service.
sobota, 31 marca 2018
Licznik odwiedzin: 68 906
| « marzec » | ||||||
| pn | wt | śr | cz | pt | sb | nd |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 | 02 | 03 | 04 | |||
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
------Koperkowo--------- świat zamknięty w czterech --------arach ---------------- a zachwytu co niemiara
Wpisz szukaną frazę i kliknij Szukaj:
Wpisz swój adres e-mail aby otrzymywać info o nowym wpisie:
