W pietruszkowym KOPERKOWIE

Niedziela Palmowa. Zaczyna się Wielki Tydzień.

A ja miałam problem z dodzwonieniem się do mamy. Aż mama sama kazała siostrze zadzwonić do mnie, bo nie mogła doczekać się mojego telefonu. Siostra tłumaczyła się, że mają byle jaki telefon za 20 zł, że czasem nie słychać dzwonka. Ale ja już jej nie wierzę. Może ściszyła telefon, że go sama nie słyszała, a potem zapomniała podgłośnić. Czasem tak robi, gdy mama śpi. Dla niej lepiej, jak mama śpi, bo (jak to się mówi) jak śpi to jeść nie woła. A mnie różne czarne myśli przychodziły do głowy, różne tworzyły się scenariusze. Ostatnio sny złe mnie nawiedzają. Dzisiaj ojciec mi się przyśnił, że przyszedł z sąsiadem. Obydwaj byli po wódce. Kilka dni wcześniej Irka mi się śniła. Coś umarli chcą mi powiedzieć? Dzisiejsza rozmowa z mamą jeszcze bardziej mnie zaniepokoiła. Myli się jej jej własny życiorys. Może dlatego, że już prawie nie widzi. Wszystko co siostra jej powie musi przyjąć za prawdę. Dziś na przykład czekała na telefon ode mnie, żeby mi powiedzieć, że teraz mieszka u swojej siostry w oborze. Że siostra (moja) ją tam wywiozła i ją tam zamknęła. Że ona sama już nie może chodzić i prosi mnie, żebym zaopiekowała się jej rzeczami: dywanami, kożuchami i swetrami, bo to jej praca przez całe życie. Żeby ktoś jej tego nie ukradł. Narzekała też, że ją boli brzuch i ma problemy z wypróżnieniem. Ale nie chce lekarzy, bo oni to tylko truciznami leczą. Już kiedyś przez nich o mało co, a by nie żyła. Poza tym nagadała na siostrę, że buduje się i na tę budowę zabiera całą jej emeryturę. Rzecz w tym, że to wszystko o czym mówiła, ma związek z jej przeżyciami. Mama całe życie zajmowała się owcami. Stąd te dywany, kożuchy i swetry - to jej życiowy dorobek. Żeby ktoś jej tego nie ukradł - bo zdarzało się, że przez wieś przechodzili różni włóczędzy, bywało że coś zginęło. Jej ojcu zginął nawet koń, ale potem ludzie go odnaleźli. Że mieszkała w oborze - też tak było, gdy wiatr zerwał dach. A że wspomina oborę swojej siostry? Tak było. Moja ciocia z rodziną, jak wrócili z Akcji Wisła, przez wiele lat mieszkali w adaptowanej spółdzielczej oborze. Ja jeszcze pamiętam tamte czasy - ciężkie czasy dla całej naszej rodziny.

Smutno zaczął mi się dzisiejszy dzień, choć rano wpadła na chwilę pani Grażynka i przyniosła mi dwie butelki wina z mojego winogronu działkowego, którym poczęstowałam ją jesienią. Powinnam i ja spróbować zrobić takie winko. Może w tym roku?

Tymczasem w Koperkowie cały dzień słonecznie, choć nieco chłodniej. Po wczorajszej harówce z gałęziami czuję się rozbita. Na dodatek - ta rozmowa z mamą. Najchętniej to bym się gdzieś zamknęła i porządnie wypłakała. Dla "zapomnienia się" pokręciłam się w szklarence. Wsiałam po kilka nasion sałaty i cukinii do rurek po papierze toaletowym. Podobno dobry sposób na wcześniejsze w gruncie, bo tylko przenieść. Papier sam się rozpuści. Co szkodzi - będzie doświadczenie.

Małżonek kupił mi kosę spalinową za 400 zł w Praktikerze. Nie żałował kasy, bo przyda się i jemu. Przywiózł mi także z mojej piwniczki sprzęt ogrodowy. A więc sezon zaczęty.

Dla Ewy do jej oczka złapałam dwie rybki, bo tylko tyle mi się udało. Narwałam pierwszego szczawiu. Jutro może będzie zupa szczawiowa.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Ostatni dzień marca. Akurat sobota - oczywiście emerycka. Już od godz. 10-tej zaczęłam swoje urzędowanie. Przytaszczyłam z domu na plecach w plecaku wszystkie gazety "Działkowiec", a w ręku ziemię z balkonowej skrzynki "90" i skrzynkę. W sumie przydźwigałam ponad 15 kg. Z trudem, ale udało się. Godzinę odpoczywałam. Do końca dnia robiłam porządek z gałęziami, po akcji wiosennego cięcia drzew, także po ściętej wiśni. Gałązki powiązałam w snopki, jak słomę i poukładałam z tyłu domku. Tam mam skład "węgla do grillowania. No i teraz jest czysto. Ładnie.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Dzisiejsze popołudnie szachowe. Pan Marek zorganizował IV Warsztaty Szachowe. Chce przeszkolić nauczycieli, żeby mogli prowadzić zajęcia w swoich szkołach. Ja na tych warsztatach miałam mówić o (naszym zdaniem) ważnej roli szachów w nauczaniu, w logicznym mysleniu. Każdy z nas miał jakąś wyznaczoną rolę w tych warsztatach; także młodzi: Ola, Jacek i Paweł przygotowali prezentację multimedialną. Przyszedł tylko jeden słuchacz - starszy gość na emeryturze grający w szachy. Chciał poznać tajniki sędziowania. Oczywiście warsztaty odbyły się. Z mediów zaproszonych przyszedł tylko "Gość Niedzielny". A szkoda, bo ogólnie ujmując sprawę, nasza szachowa inicjatywa powinna być bardziej dowartościowana.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Dostałam prezent. Małżonek mi kupił drzewka owocowe - po pracy pojechaliśmy je posadzić. Kupił dwie czereśnie (białą i czerwoną) i morelę. Już dwuletnie, po 6-8 zł. Czereśnie posadziłam w sadku, a morelkę przy kompostowniku. Czy będzie im u mnie dobrze, na tym piaszczystym gruncie?

komentarze (0) | dodaj komentarz

Jest bardzo ciepło. Wszystko na gwałt wychodzi z ziemi, nawet dżdżownice. Widać ich kopczyki na gołej ziemi, wygląda tak, jakby ktoś w ziemi dłubał zapałką.

Dziś wpadłam na chwilkę, żeby wpuścić do oczka żabi skrzek, który dostałam od Ewy, także bluszcz. Posadziłam go wokół ściętej do wysokości 1,5m wiśni szklanki. Myślę, że jak się rozrośnie to będę miała ciekawą zieloną kompozycję. Zasadziłam także "pokrystynkowe" stokrotki. Moje przyjaciółki wpadły na pomysł, że będą podpowiadać swoim gościom, że jeśli chcą im podarować na imieniny kwiaty,  to tylko cebulkowe w doniczkach, bo potem pójdą do mojego ogrodu. Super są moje przyjaciółki.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Przestawiono czas na letni. Będę miało dłuższe popołudnie, jakże się cieszę.

Dzisiejszy dzień był piękny. Nad moim Koperkowem śpiewały ptaki, a słońce tak świeciło, że zdawało się, że powietrze jest czystsze. Dzisiejszy dzień pod hasłem - wiosenne sprzątanie. Zaczęłam o godz. 10.oo, skończyłam przed zachodem słońca. Wietrzenie, odkurzanie i mycie. W międzyczasie miałam gościa - Andrzej Ha po drodze na swoją działeczkę mnie odwiedził i potem jak wracał jeszcze raz wpadł.

Akurat dojechał małżonek. Zrobiłam im kawkę z grilla, a oni mi zrobili wiosenne cięcie drzew. Przy okazji przepytałam go, jako jednego z najdłuższym stażem działkowicza, z historii ogrodu, bo jest mi potrzebna do kroniki. Przed wieczorem dojechała dalsza rodzina, zobaczyć moją posiadłość, ale z nimi to już gościliśmy się w domu. Po prostu wyjątkowo "lajtowa" niedziela.

Mama nadal jest zaziębiona. Na dodatek traci poczucie rzeczywistości. Dziś na przykład śnił się jej tata, że niby przyszedł po nią, żeby ją do siebie zabrać. Tak się pokłócili, że musiała go wygonić z domu. Opowiadała mi tak, jakby to była prawda. Musiałam ją sprowadzić na ziemię. 14 listopada minęło jedenaście lat, jak tata nie żyje. Współczuję siostrze, ale skoro nie chce mamy "oddać"...

komentarze (0) | dodaj komentarz

Piękna i pracowita sobota. Do obiadu dom i wiosenne porządki na balkonie. Po obiedzie oczywiście działeczka, aż do wieczora do godz. 18. Oj działo się, działo. Utopiliśmy Marzannę.

Hania zrobiła kukłę i gaik. Zarząd przygotował zakąskę, ale i wiele na stół dostawili jeszcze działkowicze, jako że imprezka była działkowa. Świętowanie rozpoczęliśmy grzańcem. Potem działkowy "przewodnik" opowiedział historię Marzanny, po czym wyruszyliśmy tłumnym korowodem topić Marzannę. Po drodze mowy i śpiewy. Tekst przygotowałam przy pomocy wiedzy internetowej, piosenkę - refren przygotował "przewodnik".

A ty juho, a ty juho

Tę zimę zamiast śniegiem

Zamiast mrozem

Wypełniałaś pluchą

Tego ci nie darujemy

I w nurt rzeki cię wyślemy

A ty juho, a ty juho

Karmiłaś nas tej zimy

Samą pluchą, samą pluchą

A i prezes tej zimy

Nie był bez winy

Że nie było zimy.

Do rzeczki niedaleko, scenariusza akurat wystarczyło.

Marzannę podpalono i do rzeczki wrzucono.

Na dalsze świętowanie wróciliśmy z piosenką na ustach.:

Gaiczek zielony, pięknie przystrojony

Czerwone wstążeczki, prześliczne dzieweczki.

Nasz gaiczek z lasu idzie, dziwują się wszyscy ludzie

Idzie po zielonym moście przypatrują mu się goście.

Gaiczek zielony, pięknie przystrojony

Czerwone wstążeczki, prześliczne dzieweczki....

Przy okazji działkowicze wysłuchali "Baśni o Eulalii". Świętowanie zakończyliśmy po trzech godzinach. Zostało do wieczora jeszcze sporo czasu. Zdążyłam posadzić leklerkowe (7zł i 8zł) płożące jałowce i kukurydzę wzdłuż płotu od bocznych sąsiadów. Wysiałam marchew, pietruszkę i pasternak. Na koniec dnia przyjechał małżonek, więc zrobiliśmy grilla.

A wieczorem z Basią, Ani koleżanką, poszłyśmy na koncert Anny Marii Jopek. Ania oddała mi swój bilet, bo wypadł jej konkurs chórów mazowieckich szkół muzycznych. Jej chór ma zaśpiewać także naszą wspólną piosenkę. Ciekawe jak będzie przyjęta przez jury.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Dziś byłam w szkole w Dąbrówce Podłężnej. Co rok organizują na przywitanie wiosny "topienie Marzanny" i konkurs recytatorski. Do jury zapraszają różnych radomskich autorów. W tym roku mnie zaprosili. A ja, jak zwykle, mam swoich faworytów i to dla nich są moje baśnie. Dziś niespodziewanie przyjechał do szkoły wizytator z Warszawy. Także zaproszono go do jury. Na zakończenie przeczytałam dzieciom niedawno napisaną "Baśń o Eulalii". Może kiedyś wezmą udział w ilustracji tej baśni. Na pamiątkę spotkania podarowałam jedną z baśni warszawskiemu wizytatorowi.

Ja także przygotowuję się do "topienia Marzanny" w naszym ogrodzie. Hania organizuje tę zabawę. Mnie zaprosiła do współpracy, także jako kronikarza.

Ewa przyniosła mi zasłony, których nie używa (bistorowe). Może przydadzą mi się na działkę. Może i się przydadzą, są koloru szarego, nie będzie widać na nich kurzu.

A w polityce afera najwyższej klasy. "Trzęsienie ziemi" na lewicy. Oleksy ujawnił jakąś tajną rozmowę zniesławiającą Kwaśniewskiego. Kwaśniewski nazwał Oleksego kretynem i zdrajcą. Przy okazji oberwało się i innym ważnym politykom lewicy. Wszyscy obrzucali się błotem. Jak to ich nie zabije to ich wzmocni. Poczekamy - zobaczymy.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Dziś drugi dzień wiosny, a tu rano spadł śnieg. Tyle, że w południe już go nie było.

Byłam dziś w US. Zaniosłam PIT-1 (papiery mojego nowego banku), a że poszło szybko, więc po drodze wstąpiłam do E.Leclerca, żeby kupić moim ptaszkom - zeberkom ziarno. Przy okazji zajrzałam do ich ogrodu. Jak zajrzałam to i kupiłam - trzy płożące się jałowce. Cały czas zastanawiałam się, czym zagospodarować skarpę przy oczku od strony zagajnika, żeby nie rosły na niej chwasty, a żeby nie siać na niej trawy. No i chyba będzie dobrze.

Małżonek zrobił mi furtkę do mojego nowego ogrodzenia. Mam już wszystkie części ogrodzenia. Tylko stawiać.

Była dziś w moim sklepiku Marysia. Ma 2,5 roku. Była z mamą. Mieszkają po sąsiedzku z moim sklepikiem. Często się widzimy. Marysia jest obecnie najmłodszą moją czytelniczką. Właśnie dowiedziałam się, że "aktualnie Marysia wkuwa - baśń o zaklętej polanie". Taka wiadomość, to najlepsza nagroda dla autora. Myślałam, że z radości serce mi wyskoczy.

Droga do Koperkowa przez ugory i tory. Ale tylko jakieś pięć minut.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Przyszła wiosna kalendarzowa. Przyniosła ze sobą deszczyk.

Wczoraj zakończył się dwudniowy konkurs recytatorski w PSP 32, na którym jurowałam.

Bardzo się staram przy ocenie recytacji, ale nie zawsze moje oceny pokrywają się z ocenami innych jurorów. Znaczy, że mam swoich faworytów, którzy otrzymują na pamiątkę ode mnie moją baśń.

Na zakończenie konkursu obejrzałam wystawę najładniejszych ilustracji do mojej "Baśni o ośle", którą szkoła zilustrowała. Jak będzie z wydawnictwem, jeszcze nie wiem. Może uda się szkole znaleźć sponsorów na druk. Może sami zbiorą po symbolicznej złotówce od uczniów. Niestety, nie mogę wziąć na siebie wszystkiego. Tekst baśni otrzymali ode mnie gratis.

Zaczęła się XXX Radomska Wiosna Literacka. Na dziś dostałam dwuosobowe zaproszenie do teatru na występ "Wolnej Grupy Bukowina". Poszłam z Ewą. Przy okazji dowiedziałam się od dyrektorki biblioteki, że prezydent zatwierdził cały program konkursu na piosenkę o Radomiu "Radomski Wróbel 2007". Miło.

Telefonowali z mojego starego banku, dlaczego zrezygnowałam z ich usług. Cóż miałam tłumaczyć. Muszę szukać oszczędności. Żeby zarobić na czysto złotówkę muszę sprzedać na przykład cztery zgrzewki "królika" - najtańszego papieru toaletowego. A konkurencja nie odpuszcza - wciąż uwiera. Wymyśla promocje, różne "okazje" i chwyty reklamowe. Musiałam od nich odejść mimo wielkiej sympatii dla pań, które mnie przez wiele lat obsługiwały.

komentarze (0) | dodaj komentarz