W pietruszkowym KOPERKOWIE

Ładny dzień. Słoneczny. Pewnie już jeden z ostatnich. Zbliża się smutny listopad. Jakby na zakończenie lata małżonek zorganizował grilla. W moim Koperkowie. To już bardzo dobry znak w moim kierunku. Kupił kiełbasek i coca-colę. Przywiózł też węgla drzewnego i "urządzenie" do grillowania, które dostałam kiedyś jako premia za współpracę od firmy "Kolastyna". Przydało się więc. Zasiedliśmy sobie pod altanką z winorośli. Stół duży, szeroki. Ławka też długa. Za ciasno nie było. Ale i atmosfery do zachwytu nad moją inwestycją też jeszcze nie było. Potrzebny czas. Ale źle nie jest. Nawet bez proszenia konewką podlał nasadzenia i żywopłot.
Znalazła się łopatka. Przysłowiowo "schowała się".
Dziś posprzątałam w magazynku i w skrzyni. Niewiele napracowałam się.
W końcu niedziela.

komentarze (1) | dodaj komentarz

Dziś uznałam, że właściwie to pani Grażyna Ka, z już mojego Koperkowa, wyprowadziła się. Sprzątnęła z pola swoje płody, oberwała winogrona. Zostawiła trochę dalii z kartką, że te co są w worku to dla niej, a te na worku dla mnie, mogę je zagospodarować. Na kartce mojego podręcznego notatnika, który zostawiam wraz z długopisem na szafce, był narysowany samochodzik. Czyżby to jej roczny synek Józef już tak potrafił rysować?

Przy okazji długopis dostał nóg. Byle jaki był, nie żal. Także gdzieś zagubiła się moja łopatka. Szukałam na polu, ale nie znalazłam. A może to zwykła złośliwość rzeczy martwych.
Wymieniłam kłódkę do schowka na narzędzia na swoją. Jej może będzie kiedyś okazja oddać.
Dzisiejszy dzień piękny, słoneczny. Aż same ręce rwały się do pracy.
25 tulipanów zasadziłam wzdłuż werandki. Za namową Ewy Wu umieściłam je w skrzynkach i w doniczkach, by ochronić cebulki przed kretami i nornicami. Jak zakwitną na wiosnę będzie pięknie.
Z tyłu za domkiem umyśliłam sobie postawienie WC. Inwestycję zaleciła mi Krysia Pe w bardzo przekonywujący sposób. - Dla ciebie - powiedziała - wystarczy samo wiaderko. Ale co zaproponujesz gościom, jak będą mieli potrzebę? Ja na swojej działce mam taki domek z serduszkiem, gdzie można wygodnie sobie usiąść na desce sedesowej. Pod deską jest wiaderko z dziurkami wypełnione trochę piaskiem. Do przesypywania, jest pod ręką łopatka i piasek w wiaderku. Od czasu do czasu opróżniam, zakopując, byle nie na grządki. Wiaderko zawsze można umyć. WC odświeżyć. Jak w domu - niemal naszkicowała mi jak ma wyglądać moje WC.
Tak więc i ja już to swoje WC widzę, a miejsce jakby na nie czekało. Na WC ma wspinać się bluszcz. Dwie sadzonki bluszcza już ukorzeniłam w domu w szklance. Dziś go posadziłam we właściwe miejsce. Ciekawe czy się przyjmie.
Do doniczek wysiałam także trawę i schowałam do szklarni. Jest jeszcze październik, trawa podobno szybko wschodzi, może więc do zimy jeszcze dobrze się ukorzeni.
Dziś też zaprojektowałam Aleję Róż. Będzie biegła wzdłuż chodnika, za pasem skalniakowch bylin. Będzie więc nieco odsunięta od chodnika, więc róże nie będą trącane. Aleję otwiera dzika róża, którą przesadziłam z między porzeczek. To róża pnąca w czerwone drobne kwiatki i mocno kłująca. Pewnie będzie potrzebowała jakiegoś wsparcia, ale o tym pomyślę na wiosnę.
W dzisiejszych pracach pomagał mi też małżonek.
Wspólnie zasadziliśmy te sześć róż, które kupił mi Andrzej Ha. Może na wiosnę jeszcze dokupię i posadzę między nimi, żeby było ich więcej.
Zasadziliśmy dziś także 10 sadzonek tui za domkiem od strony ulicy. Może jak wyrosną to zasłonią domek. Tuje (z nasionek ) hodują mój małżonek z teściem. Mają ich bardzo dużo. Myślą, że może któreś z naszych dzieci będzie się budowało, więc przydadzą się. Poprosiłam małżonka o kilka - dostałam aż 10. Nawet z gestem.
Przy samym domku z jednej strony rośnie bardzo wysoka strzelista borówka amerykańska, pod nią barwinek zimozielony. Po drugiej stronie forsycja. Jest już stara, ale na razie tak zostanie. Dopiero jak będzie to WC i bluszcz się rozwinie, to tę forsycję usunę, tym bardziej, że nowa rośnie już przy studni. Jeden krzak forsycji wystarczy.
Napracowaliśmy się dzisiaj obydwoje, ale było bardzo miło. Dzień był taki urokliwy, że chciałoby się aby następne też były takie.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Czekam na sobotę, a w międzyczasie inwestuję w Koperkowo. Właśnie wróciłam z E.Leclerc'a. Mam go po drodze z pracy do domu. Do tej pory nie bywałam w tym markecie, ale teraz pewnie będę często zaglądała, a to z racji, że jest tam "Ogród". Nie będę musiała fatygować małżonka dla swoich zakupów. Chyba, że będzie coś bardzo ciężkiego. No bo po co ma wiedzieć, co ja kupuję. Może jeszcze musiałabym się tłumaczyć. Poza tym, czego oczy nie widzą....tego kieszeni nie żal. Dzisiaj właśnie pozwoliłam sobie kupić 25 cebulek tulipanów za 10 zł. Jaki towar kupiłam, okaże się na wiosnę, ale na pewno coś tam zakwitnie, choć ziemia słaba. Jak byliśmy w Centrum M1, też były tulipany, ale po 80 gr za sztukę. Małżonek już wtedy komentował, że bardzo drogo. Znaczy, że nie będzie łatwo, z groszem muszę się liczyć.
Nareszcie widać, że zaczynam wychodzić z kaszlu. Piłam amol, 4-5 kropli na małą ilość wody, żeby tylko  na jeden łyk. I to on mi chyba najbardziej pomaga.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Mój kolega, Andrzej Ha, słowa dotrzymał i róże kupił. Przywiózł je od jakiegoś ogrodnika aż z Końskowoli, jeśli dobrze zapamiętałam. Dla mnie kupił 6 sztuk, każda w innym kolorze, po 4 złote za sztukę, a więc bardzo tanio, zważywszy że wyglądają solidnie. Przyniósł mi je do pracy, a że małżonek zadeklarował się zaraz zawieźć je na działkę, więc przy okazji podlałam także żywopłot. Róże tylko przykopaliśmy ziemią, bo już robiło się ciemno. Muszą poczekać do soboty.
Chyba mój małżonek zaczyna zmieniać swój "światopogląd' jeśli idzie o moje nowe hobby.
Coraz chętniej przywozi mnie na działkę i nie ociąga się z pomocą. Czyżby poszedł po rozum do głowy? A z resztą jego sprawa. Dawno skończyłam zastanawiać się, czy się jemu podoba, czy nie i co powiedzą jego mama, tata. Mam swoje życie, więc i zdanie też mam prawo mieć swoje. A jak im się nie podoba, to niech mi nie pomagają.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Niewiele deszczu spadło w ostatnich dniach. Za to bardzo się ochłodziło i nie wiadomo jakie będą dni kolejne. A żywopłot teraz potrzebuje bardzo dużo wody. Więc dzisiaj podlewany był na zapas. Pomógł mi małżonek, więc praca była wykonana expresowo. Dorwaliśmy się także do szklarenki i okręciliśmy rajstopami cały stelaż. Wyszło całkiem kulturalnie. Kolorowo, w paski, bo rajstopy były różnych kolorów. No, w każdym razie dużo lepiej niż z tą kruszącą się taśmą foliową od serów i mleka z Rolmleczu, którymi pookręcane były przez poprzednich gospodarzy.
Zmarzłam, choć pod folią nie było tak zimno jak na powietrzu. Ale może nie rozchoruję się po raz drugi. Poprzedni kaszel jeszcze mi nie minął, pomimo że biorę jakieś paskudztwa.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Od wczoraj zaczęło padać, więc żywopłocik podlewa się sam. Mam wolne. Pomyślałam, żeby może pojechać do jakiegoś marketu, może "coś" wpadnie mi w oczy dla mojego Koperkowa. Jakaś łopata, konewka ...
Nawet udało mi się namówić małżonka, żeby podwiózł mnie samochodem. Zaliczyliśmy "Selgrosa" i "Praktikera". I nic. Małżonek  stwierdził, że takie rzeczy jak "łopaty" kupuje się w normalnym sklepie ogrodniczym, a nie w marketach, bo będą tylko do pierwszego wygięcia. Towar marketowy to nie towar, tylko zabawka. Szkoda pieniędzy na złom. Obiecał, że mi sam kupi co będę potrzebowała - na wiosnę. I na pewno będę zadowolona, bo się na tym zna. A ja to się nie znam?
Zostałam więc zastopowana, a tak bym chciała mieć już coś swojego, choćby konewkę do podlewania żywopłotu.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Dostałam od pani Jot kolejne gałązki na żywopłot. Tym razem z berberysa. Wsadziłam je od razu do skrzynki. Może się ukorzenią. Krysia Pe z kolei podrzuciła mi jakieś roślinki na skalniaczek.
Wsadziłam je gdziekolwiek, aby do wiosny. Z resztą nie miałam dziś nawet zbyt dużo czasu, bo już ciemno było, jak z małżonkiem przyjechałam, żeby podlać żywopłot. Nadal kaszlę. Moczenie nóg w gorącej wodzie z musztardą, amol na cukrze i smarowanie amolem nie skutkują. Aż boję się myśleć, co będzie dalej.

komentarze (0) | dodaj komentarz

Piękna dzisiejsza niedziela. Ciepła, słoneczna i gościnna. Ja  już jestem zdrowa.
Natychmiast zabrałam się do pracy. Najpierw skończyłam opaskę pod żywopłot, potem wzięłam się za zielnik. Zaplanowałam go po lewej stronie szklarni w niedużej odległości od siatki, tuż za zaplanowanym oczkiem . Przywiozłam z domu z balkonu cebulkę siedmiolatkę, miętę, białą pokrzywę, także trochę bazylii. Pani Grażyna zostawiła lubczyk, oregano i jakieś tam bardzo wysokie zioło, ale nie pachnie. Może to estragon, ale nie umiem go rozpoznać. Jest także rabarbar. W zasadzie zielnik gotowy, ale sporo pracy nad jego uszeregowaniem. Przy zielniku wyłożyłam ścieżkę kamieniami. Jak to będzie wyglądać? Ocenię dopiero na wiosnę.
Działkowiczka zostawiła mi w reklamówce na siatce jeszcze trochę sadzonek malin i kłączy irysów. Posadziłam je przy siatce od tylnych sąsiadów. Na razie tak na chybił-trafił.
Planuję lewą górną ćwiartkę działki przeznaczyć na gaik. Dziś także przyniosłam po drodze malutki krzaczek głogu, który wykopałam saperką przy torach kolejowych. Będzie właśnie do tego gaika, jak się przyjmie na tym moim piaszczystym podłożu.

Boczny sąsiad, pan Ka, oświadczył mi dziś, że właśnie kupił sobie drugą działkę - obok. No to będę może miała spokój. Zabierze się za pracę i nie będzie mnie zawracał głowy. A dużo ma na niej pracy do wykonania, bo działka bardzo zaniedbana.
Pierwszy raz odwiedził mnie Andrzej Ha. Ma niedaleko swoją działkę, nieco mniejszą od mojej, ale w tej samej alejce. Czyli wpadł po drodze. Powiedział, że uwielbia róże. Ma 20 odmian i jeszcze będzie dokupował - ma bardzo dobre źródło. Poprosiłam, żeby i mnie kupił 6 sztuk różnych kolorów. Zasadzę wzdłuż alejki - może uda mi się mieć Aleję Różaną.
Andrzejowi nie bardzo pozwoliłam się rozsiadać, jako że miałam bardzo dużo pracy. Tym bardziej, że zapowiedział się małżonek, że pomoże mi posadzić żywopłot.
I rzeczywiście przywiózł jakich metalowy pręt, łopatę , grabie i konewkę nawet. Potem robił głębokie dziury, a ja wkładałam do nich po 2 -3 gałązki ligustra, wlewałam wodę konewką, dużo wody, zasypywałam ziemią i na koniec jeszcze raz podlewałam obficie. Przyjechała również Iga z Januszem i też wzięli udział w sadzeniu żywopłotu. Iga też podlewała. I jeszcze na koniec przyjechała ich córka z mężem ( na rowerach przyjechali). A więc armia ludzi do pomocy - wielka akcja. Żeby tylko nie wyszło jak z tymi kucharkami, co to " gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść".  Młodzi przywieźli piwko i na koniec pracy było sympatycznie. Porozprawialiśmy na temat oczka. Na tygodniu oglądałam oczko mojej przyjaciółki Krysi Pe, ma je w pracy. Plastykowa czarna forma. Ma otwor na spuszczanie wody na przykład na zimę. Ładnie się prezentuje, choć nieduże, rybki kolorowe sobie pływają. Mogłabym takie mieć. Ciekawe ile może kosztować.
Dziś także pierwszy zbiór. Małzonek  oberwał gruszkę Konferencję. Cały wielki koszyk. Może z 10 kilo albo i więcej. Po około 2 kilo sprezentowałam Idze i Elizie (czyli na dwa domy). Na razie są twarde, ale jak skruszeją podobno mają być smaczne - tak bynajmniej orzekł swego czasu pan Jan.
Zeszliśmy z działki ok. godz. 18oo. Zachodziło słońce. Byłam bardzo, bardzo zmęczona.

komentarze (0) | dodaj komentarz

No i rozchorowałam się. Tę piękną słoneczną niedzielę całą przeleżałam w łóżku, jak kłoda w tartaku. Ani ręką, ani nogą ruszyć, nawet mózg zesztywniał. Andrzej próbował postawić mnie do pionu różnymi aspirynami. Na tyle mu się udało, że wczoraj poszłam do pracy, żeby nie powiedzieć doszłam, bo przesiedziałam prawie cały dzień w fotelu na zapleczu bez siły. Dziś już jest lepiej, ale na działkę jeszcze się nie nadaję.
A żywopłot stoi sobie w wodzie. Wczoraj dostałam jeszcze jedną porcję gałązek. Też wsadziłam do kubła z wodą i postawiłam na balkonie. Trudno, muszą poczekać do następnej soboty.
Przeglądam Internet. Wyczytałam, że płyty CD skutecznie odstraszają ptaki z wiśni, czereśni, malin (chodzi przede wszystkim o szpaki na czereśniach), gdy błyskają odbijającym się światełkiem. A już tyle zepsutych płyt wyrzuciłam.
Z kolei Leszek przez telefon mi radził, że podobno na krety najlepiej wkładać do ich korytarzy głowy śledzi. Rada jak każda, ale...Już to widzę, jak odkładam na bok te głowy, żeby zanieść je do krecich korytarzy. Śledzie jemy raczej tylko pod wódeczkę, więc nie za często. Kret poczeka?
Chyba założę sobie specjalny zeszyt z dobrymi radami znajomych, żeby się nie pogubić, bo przydać to się mogą.

komentarze (0) | dodaj komentarz

To się tylko tak wydaje, że jak będzie wolny dzień, to zaległości się nadrobi. Guzik prawda.
Nie skończyłam opaski pod żywopłot, więc i go nie posadziłam. Tyle, że przeniosłam gałązki z domu na działkę i postawiłam w szklarence w kubłach z wodą.
Dostałam sadzonki malin od działkowiczki. Szła właśnie z nimi do śmietnika. Zaczepiłam ją. Trochę się krępowałam, żeby tak ją zatrzymać i poprosić, by ich nie wyrzucała. Ale co tam. Wstyd to tylko kraść i ...(nie będę kończyć powiedzonka), a mnie mogą się przydać. Powiedziałam jej, że jestem tu nowa. Dopiero zaczynam być działkowiczką, ale może maliny by mi się przydały.
Działkowiczka była bardzo uprzejma. Nawet zatrzymała się na dłuższą chwilę, by opowiedzieć mi o swojej działce, także o tym, że handluje swoim koprem u nas na osiedlu, jak jest czas kiszenia ogórków. Zawsze sieje go więcej, bo parę groszy się przyda. Ja do tej pory nie zwracałam uwagi na działkowe handlarki. Zwykle zakupy robi Andrzej na osiedlu gdzie nasz sklepik.
Działkowiczka zostawiła mi najładniejsze sadzonki, a resztę zaniosła na śmietnik. Po co mnie śmieci - uznała. Powiedziała także, że z przyjemnością podzieli się ze mną każdym nadmiarem sadzonek. Jak mnie nie będzie, będzie mi wrzucać przez siatkę na chodnik.
Fajnie, ale jak tak mi nawrzuca, a ja jeszcze nie wiem gdzie je będę sadzić? Na dodatek, czy będę wiedziała co to będzie? Ale nic, może sobie poradzę, a odmówić głupio. Podziękowałam więc za obiecanki, a jej maliny wsadziłam do kubła z wodą i zaniosłam do szklarenki.
Sąsiad z przodu, z przeciwległego rogu, przedstawił mi się. Nazywa się eF. Już kilka razy podglądałam jego działkę. Jest bardzo ładnie utrzymana. Zainteresował się moją mozolną pracą, co też ja będę sadzić na tej opasce. Powiedziałam, że dostałam gałązki ligustra na żywopłot, może mi się przyjmą. Powiedział, że już po trzech dniach mogą zacząć się ukorzeniać, ale trzeba będzie dobrze podlewać, bo teraz nie ma deszczu. To bardzo cenna wskazówka.
Mam już kluczyk od pomieszczenia gospodarczego. Pani Grażyna zostawiła mi w spadku jakiś stary wąż i plastykowe wiaderko. Zostały jeszcze do zabrania grabie i łopata. Mam je schować do skrzyni, odbierze przy okazji.

Bardzo, bardzo spracowałam się dzisiaj przy tej opasce. Na jutro zostało mi jeszcze "przęsełko". Wydaje mi się, że łapie mnie jakieś zaziębienie. Przez noc może przejdzie.
Tyle jest pracy na moim Koperkowie!

komentarze (0) | dodaj komentarz